Αρχικά, τα ταΐζουμε και τα ξαναφυτεύουμε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του είδους. Δεύτερον, αφαιρούμε συστηματικά όλα τα κλαδιά που φυτρώνουν από τον κορμό και τις ρίζες.Αυτή η διαδικασία έχει ιδιαίτερη σημασία για τις εμβολιασμένες μορφές, καθώς η εμφάνιση των «αγριογούρουνων» πνίγει την ευγενή ποικιλία, δηλαδή αυτή που δημιουργεί το διακοσμητικό στέμμα.
Τρίτον, σχηματίζουμε τακτικά το στέμμα και ο αριθμός των θεραπειών εξαρτάται από το είδος του φυτού. Όσα έχουν διακοσμητικά άνθη, όπως θάμνους, φούξια, λαντάνα, λυκάντες, κλαδεύουμε συνήθως δύο φορές: πρώτα την άνοιξη (Μάρτιο - Απρίλιο) κονταίνουν πολύ μακριούς, λεπτούς και λεπτούς βλαστούς και μετά το φθινόπωρο μετά την ανθοφορία.
Στη συνέχεια συνήθως κοντύνουμε τους βλαστούς κατά 1/3 (στη Brugmansia ακόμα περισσότερο).Το κάνουμε προσεκτικά για να διατηρήσουμε το σχήμα της κόμηςΣε φυτά με διακοσμητικά φύλλα, όπως δάφνη, πυξάρι και αναρριχώμενο ευώνυμο, κόβουμε τις κορυφές των βλαστών καθ' όλη τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, συνήθως κάθε λίγες εβδομάδες.
Θυμηθείτε επίσης να δυναμώνουμε τον κορμό του δέντρου μας (π.χ. με ένα κοντάρι από μπαμπού) για να μην σπάσει από το βάρος των λουλουδιών και των φύλλων και να βάλουμε τη γλάστρα σε ένα μεγαλύτερο και βαρύτερο δοχείο για να σπάσει να μην πέσει.Το δοχείο επιλέγεται από άποψη αισθητικής και οι ελεύθεροι χώροι μεταξύ των τοιχωμάτων του και της γλάστρας γεμίζονται π.χ. με διογκωμένο πηλό.
